♡✰Onze tweeling♡✰ deel 1

Wij gaan als gezin door een enorm moeilijke periode, waar we eigenlijk de kids voor willen beschermen. Kinderen krijgen meer mee dan je denkt zeggen ze, dat blijkt ook echt zo te zijn. Helemaal ons hooggevoelig mannetje van 4 is op het moment niet zich zelf. Hij voelt spanningen en vindt het moeilijk om hier mee om te gaan.
Later ga ik terug komen op hoe juist hij zo een steun is nu, zijn puurheid en geloof.

Hoe ga je als gezin om met rouwverlies zonder de kinderen hierbij teveel te betrekken? Om de kinderen te beschermen?

Ik neem jullie even mee in ons verhaal..

Pinksteren afgelopen jaar hadden wij een positieve zwangerschapstest in onze handen. Zo ontzettend blij en dankbaar dat het ons weer gegund was. Niet veel later begonnen de symptomen die er voor zorgden dat als we nog twijfels hadden over de positieve test, dat die nu totaal waren verdwenen.

De zwangerschap voelde voor mij direct anders dan bij de oudste 2. Ik zat aan de medicatie voor de enorme misselijkheid en omdat ik niet veel meer binnen kon houden.
Na een aantal spannende weken hadden we daar onze eerste echo. Enorme zenuwen hadden wij voor deze afspraak.. en toen.. daar op dat scherm.. 2 kloppende hartjes.

Ik had niet een goed gevoel bij deze echo, maar de echoscopiste nam al onze twijfels weg. Ze feliciteerde ons met dubbel geluk.

Oh wat hebben wij een lol gehad op dat moment, maar ook op de momenten later die week. Het eerste wat ik zei tijdens de echo was; ik zei het toch. Mijn gevoel had mij ook deze keer niet in de steek gelaten.

Waar mijn man al wegdroomde bij het idee van een grote bus waar hij zijn gezin in rond zou rijden, was ik alleen maar verliefd op het idee dat er straks 2 kleine mensjes bij zouden komen. Hoe bijzonder. Hoe zou de band onderling zijn? Ik had al helemaal een foto in mijn hoofd gemaakt van 2 kleintjes, hand in hand, in de box.

Er zouden in het volgende jaar 2 kleine mensjes ons gezin komen versterken. Nog meer kindjes om onze liefde aan te geven.
Ik weet niet of jullie gezegend zijn met kinderen, of hier bewust voor hebben gekozen om niet te doen.
Maar het is zo bijzonder hoe het in je hoofd en hart werkt vanaf het moment dat je een positieve zwangerschapstest in je handen hebt.
Je gaat plannen maken, na denken over de toekomst. En in die toekomstplannen hoort het kindje (bij ons kindjes) er al helemaal bij. Hoe klein ze ook nog zijn, ik kon ze niet meer wegdenken.

Helaas werd dat wel de realiteit..

Liefs ♡✰